Το κλασικό αριστούργημα του Δημήτρη Κεχαΐδη «Το Τάβλι», θα παρουσιάσει το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καλαμάτας σε σκηνοθεσία του Πέρη Μιχαηλίδη, ως παραγωγή του για το καλοκαίρι 2018. Τους δύο εμβληματικούς ήρωες του έργου θα ερμηνεύσουν, στην Καλαμάτα και ανά την Μεσσηνία, ο Φίλιππος Σοφιανός και ο Πέρης Μιχαηλίδης, σε σκηνοθεσία του δεύτερου.

Σε συνέντευξη Τύπου, σήμερα Πέμπτη 7 Ιουνίου 2018, ο Πέρης Μιχαηλίδης επεσήμανε, μεταξύ άλλων, ότι το έργο «θα δώσει την εύθυμη πλευρά που χρειάζεται αυτή η εποχή», εκφράζοντας τη συγκίνησή του διότι επιστρέφει στην Καλαμάτα, καθώς και επειδή η νέα παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕΚ θα παρουσιασθεί όχι μόνο στην πόλη, αλλά και σε κωμοπόλεις και χωριά της Μεσσηνίας.
Η Πρόεδρος της ΚΕ «Φάρις» Αναστασία Μπελογιάννη γνωστοποίησε ότι έχει συμφωνηθεί η πραγματοποίηση παραστάσεων, πέραν του Δήμου Καλαμάτας, στους Δήμους Μεσσήνης, Οιχαλίας και Πύλου – Νέστορος, ενώ υπάρχει επικοινωνία με το Δήμο Τριφυλίας και η διαδικασία προγραμματισμού δεν έχει κλείσει ακόμη.
Το έργο θα κάνει πρεμιέρα στις 16 Ιουλίου και θα παίζεται τουλάχιστον επί δύο μήνες.
Ο Φίλιππος Σοφιανός, που πρότεινε το ανέβασμα αυτού του έργου στο Δήμαρχο και την Πρόεδρο της ΚΕ «Φάρις», ανέφερε ότι θεωρεί τιμή του αφενός να παίζει στο Θέατρο της πόλης που γεννήθηκε και αφετέρου το γεγονός πως έγινε αποδεκτή η πρότασή του για τη συγκεκριμένη παραγωγή. Προσέθεσε δε ότι η χειμωνιάτικη παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕΚ «Ο Φιάκας» θα παρουσιασθεί για τελευταία φορά στο Κάστρο Καλαμάτας, στις 27, 28 και 29 Ιουλίου 2018.
Ο Δήμαρχος τόνισε ότι οι κ. Σοφιανός και Μιχαηλίδης, άνθρωποι με πολύχρονη προσφορά στο θέατρο, αποτελούν την εγγύηση πως η καλοκαιρινή παράσταση, που θα απλωθεί σε όλη τη Μεσσηνία, θα πάει πάρα πολύ καλά και ο κόσμος θα την ευχαριστηθεί. Προσέθεσε, μάλιστα, ότι «πρέπει να είμαστε δίπλα στο επαγγελματικό θέατρο, δίπλα στο ΔΗΠΕΘΕΚ, αν θέλουμε να μακροημερεύσει και να είναι οδηγός της θεατρικής τέχνης στην περιοχή μας» και ευχήθηκε καλή επιτυχία στην παράσταση.

 

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ «ΤΟ ΤΑΒΛΙ»

Το έργο του Κεχαΐδη παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Θέατρο Τέχνης το 1972 μαζί με το έργο «Η Βέρα», σε σκηνοθεσία του Καρόλου Κουν και είναι το κλασικό δίπτυχο που καθόρισε το νεοελληνικό θέατρο. Το έργο λατρεύεται και συγκινεί μέχρι και σήμερα τους ηθοποιούς που το παρουσιάζουν και το κοινό.
Ο κριτικός θεάτρου Κώστας Γεωργουσόπουλος, με αφορμή αυτό το έργο, έγραψε τα εξής: «Αν θέλουμε να δημιουργήσουμε νεοελληνικό θέατρο, πρέπει να ξεκινήσουμε από ΄κεί που έφτασε ο Κεχαΐδης».

 

ΥΠΟΘΕΣΗ

Η ιστορία είναι απλή. Δύο μεσήλικες, αντιπροσωπευτικοί τύποι της νεοελληνικής πραγματικότητας, προσπαθούν να σκαρώσουν ένα «σχέδιο» που θα τους βγάλει από το οικονομικό αδιέξοδο και θα τους δώσει τα φόντα για μια καλύτερη ζωή.
Η συζήτηση για το περιβόητο «σχέδιο» διαδραματίζεται στη διάρκεια μιας παρτίδας τάβλι, με ξεκαρδιστικούς διαλόγους από πρόσωπα οικεία, αναγνωρίσιμα, που πασχίζουν να «πιάσουν την καλή» για να βγουν από την καθημερινή μιζέρια.
Οι ήρωες του Κεχαΐδη, Φώντας και Κόλιας, είναι πρόσωπα της μεταπολεμικής Ελλάδας, που ζουν μέσα στις αυταπάτες του παρελθόντος, τρέφοντας μάταιες ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον. Άνθρωποι που πασχίζουν να βγουν από το περιθώριο, ζουν και ονειρεύονται το μεγάλο «κόλπο», που θα τους οδηγήσει στην οικονομική και κοινωνική καταξίωση.
Ένα έργο με αναφορές στη σημερινή Ελλάδα και πάντα επίκαιρο.

 

ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Το κλασικό αυτό έργο με τη ρεαλιστική γραφή και την εξαιρετική πλοκή αποτελεί πάντα μια μεγάλη πρόκληση. Ο Κεχαΐδης γράφει: «Αισθάνομαι την ανάγκη να γράψω για τον λαϊκό Έλληνα γενικά. Για τις χαρές και τις πίκρες του, για τα προβλήματά του. καθώς και την προσπάθειά του να βγει από το κοινωνικό και οικονομικό αδιέξοδο. Και πιο πέρα για τη σπαραχτική αισιοδοξία του πως, αν πάρει το δρόμο της πρωτεύουσας ή της ξενιτιάς, θα δημιουργήσει μια καλύτερη ζωή. Για τον Έλληνα που δεν έχει συνειδητοποιήσει την κατάστασή του και τη θέση του μέσα στον κοινωνικό του περίγυρο και προσπαθεί να δώσει λύση στα προβλήματά του με τη ΄φυγή΄».
Τα λόγια αυτά του συγγραφέα συναντούν και τη σκηνοθεσία, που θα αφήσει απλά το έργο να αναπνεύσει σκηνικά, χωρίς πρόσθετες παρεμβάσεις τόσο στο κείμενο όσο και στο ύφος των ηρώων.
Η παράσταση με δύο ήρωες ανάμεσα στο κωμικό και το τραγικό μοιάζει με τη γελοιογραφία της σημερινής Ελλάδας.
Είναι σημαντικό ότι η παράσταση θα πάει να συναντήσει τους πραγματικούς «παραλήπτες» αυτού του έργου και θα παιχτεί σε καφενεία, αυλές σπιτιών, πλατείες του χωριού και γενικά σε χώρους μη θεατρικούς.
Ένα έργο που απευθύνεται σε όλον τον κόσμο.

Σκηνοθεσία: Πέρης Μιχαηλίδης

Παίζουν:
Κόλιας: Φίλιππος Σοφιανός
Φώντας: Πέρης Μιχαηλίδης

Φωτογραφίες των πρωταγωνιστών: Κατερίνα Αρβανίτη