Η Αρχαία Μεσσήνη, ένας από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδoς, έχει συμπεριληφθεί στον εθνικό κατάλογο που θα υποβληθεί στην UNESCO με σκοπό την ένταξή του στα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Αυτό πληροφόρησε προ μερικών ημερών τα μέλη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου η Γενική Γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη.
Αφορμή στάθηκε, όπως αναφέρεται στο www.kathimerini.gr, η εξέταση από πλευράς ΚΑΣ της μελέτης για τη στέγαση τμήματος του Γυμνασίου, που μαζί με το Στάδιο, είναι από τα πιο εντυπωσιακά, από άποψη διατήρησης, οικοδομικά συγκροτήματα του αρχαιολογικού χώρου της Μεσσήνης - και όχι μόνον.
Η πρωτοποριακή μελέτη, που αφορά στην κατασκευή στεγάστρου το οποίο θα ανακαλεί, χωρίς να μιμείται, μέρος της στοάς του Γυμνασίου όπως ήταν στην αρχαιότητα, πήρε το «πράσινο φως» από τα μέλη του Συμβουλίου. Πρόκειται για την τμηματική στέγαση της ανατολικής και βόρειας στοάς στη βορειανατολική γωνία του μνημείου, επέμβαση που αποτελεί συνέχεια του επιτυχημένου αναστηλωτικού έργου το οποίο συντελείται τα τελευταία χρόνια στον αρχαιολογικό χώρο της Μεσσήνης.
Το έργο, που ξεκίνησε με πόρους από το Β΄ και Γ΄ΚΠΣ και συνεχίστηκε με ΕΣΠΑ, αφορά μια ελαφριά μεταλλική κατασκευή, πλήρως εναρμονισμένη στον περιβάλλοντα χώρο, τόσο από αισθητική όσο και αρχαιολογική άποψη.
Στόχος η δημιουργία ενός πολυλειτουργικού χώρου, που θα παρέχει προστασία στους θεατές, θα στεγάζει μικρή έκθεση αρχιτεκτονικών μελών, ενώ θα αποκαθιστά τις αρχικές συνθήκες φωτός, όγκου και χαρακτήρα του μνημείου ως ημιυπαίθριου χώρου, που ήταν οι στοές.
Σύμφωνα με τη μελέτη που εκπόνησε ο αρχιτέκτονας Θεμιστοκλής Μπιλής για λογαριασμό της Εταιρείας Μεσσηνιακών Σπουδών, το σημείο συμβολής της ανατολικής και βόρειας στοάς που πρόκειται να στεγαστεί (περίπου 41 μ. από 192 μ. που είναι όλη η στοά), δεν θα επηρεάζει το μνημείο ούτε θα επιβαρύνει τη θέαση των υπολοίπων. Η κατασκευή θα είναι μεταλλική, ελαφριά και αναστρέψιμη, δηλαδή θα μπορεί εύκολα να απομακρυνθεί αν χρειαστεί, ενώ δεν επιλέχθηκαν αυθεντικά υλικά (μάρμαρο, ξύλο) κυρίως για λόγους στατικούς και προστασίας του μνημείου, καθώς ο σωζόμενος αρχαίος τοίχος της στοάς βρίσκεται σε εύθραυστη κατάσταση.
