Η δράση του ξεκίνησε πολύ πριν από το ξέσπασμα της Επανάστασης. Κατά την περίοδο του διωγμού των κλεφτών, στις αρχές του 19ου αιώνα, φυγάδευσε αρκετούς από αυτούς στα Επτάνησα. Με τη συνθήκη του Τίλσιτ το 1807 και την κατάληψη των Επτανήσων από τους Γάλλους προσπάθησε να δημιουργήσει δεσμούς με τη Γαλλία και τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη, επειδή θεωρούσε πως η Γαλλία ήταν η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που θα μπορούσε να βοηθήσει στην Επανάσταση.
Όπως προκύπτει από τον κατάλογο των Φιλικών του Παναγιώτη Σέκερη, ο Μαυρομιχάλης μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία από τον καλαματιανό έμπορο Κυριάκο Καμαρινό στις Κιτριές, στις 2 Αυγούστου 1818. Κατά τη μύησή του, υποσχέθηκε να προσφέρει στον Αγώνα «5000 γρόσια και είκοσι χιλιάδας οπλοφόρους πρόθυμους πλην πτωχούς».
Στις 17 Μαρτίου 1821 ξεκινά από την Τσίμοβα (Αρεόπολη) μαζί με 2.000 Μανιάτες για την Καλαμάτα. Στις 23 Μαρτίου 1821 η Καλαμάτα απελευθερώνεται. Αμέσως μετά, συγκροτείται η δωδεκαμελής Μεσσηνιακή Γερουσία με πρόεδρο της τον ίδιο, η οποία αποστέλλει στα χριστιανικά έθνη την Προκήρυξη «Προειδοποίησις εις τας Ευρωπαϊκάς Αυλάς».
Στα τέλη του Μαΐου 1821 ο Π. Μαυρομιχάλης προσκαλεί πολιτικούς, στρατιωτικούς, προκρίτους και εκκλησιαστικούς παράγοντες να συμμετάσχουν στη Συνέλευση των Καλτεζών με σκοπό τη σύσταση γερουσίας που θα ξεπερνούσε τον τοπικό χαρακτήρα της Μεσσηνιακής. Στις 26 Μαΐου 1821 πραγματοποιείται η σύσταση της Πελοποννησιακής Γερουσίας με πρόεδρο τον ίδιο. Με την Α’ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου ορίστηκε αντιπρόεδρος του Βουλευτικού, με τη Β’ Εθνοσυνέλευση πρόεδρος του Βουλευτικού και του Εκτελεστικού και διετέλεσε μέλος του Νομοτελεστικού στην Εθνοσυνέλευση του Άστρους. Υπήρξε επίσης μέλος του κυβερνητικού σχήματος της Διοικητικής Επιτροπής της Ελλάδος.
Στην Γ’ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας αποδέχτηκε την επιλογή του Ιωάννη Καποδίστρια ως πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδος, αλλά δεν ήταν υπέρμαχος της εξουσίας του. Το 1830 όλη η Μάνη με επικεφαλής τον αδερφό του Τζανή ξεσηκώνεται εναντίον του Καποδίστρια. Ο Π. Μαυρομιχάλης συλλαμβάνεται και τίθεται υπό παρακολούθηση στο Ναύπλιο. Διαφεύγει το 1831 και στην προσπάθειά του να επιστρέψει στη Μάνη συλλαμβάνεται από τον Κωνσταντίνο Κανάρη και φυλακίζεται στο Ναύπλιο για εσχάτη προδοσία.
Στις 27 Σεπτεμβρίου 1831, ο γιος του Γεώργιος και ο αδερφός του Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης δολοφονούν τον Ιωάννη Καποδίστρια. Ο μεν Κωνσταντίνος δολοφονείται αμέσως μετά, ο δε Γεώργιος εκτελείται στις 11 Οκτωβρίου 1831.
Τον Μάρτιο του 1832, ύστερα από διαταγή του Αυγουστίνου Καποδίστρια, ο Πετρόμπεης αποφυλακίζεται.
Κατά την περίοδο της Αντιβασιλείας, πριν από την ενηλικίωση του Όθωνα, ήταν Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας (1835-1843). Ορίστηκε πληρεξούσιος Ζυγού στην Α’ Εθνική Συνέλευση (1843-1844), η οποία ασχολήθηκε με την εκπόνηση του Συντάγματος που απαιτήθηκε με την Επανάσταση της Γ’ Σεπτεμβρίου 1843.
Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης φεύγει από τη ζωή στις 17 Ιανουαρίου 1848 στην Αθήνα και η κηδεία του πραγματοποιείται με τιμές αντιστρατήγου.
Βιβλιογραφία
Αγαπητός Σ. Αγαπητός. Οι ένδοξοι Έλληνες του 1821 ή Οι πρωταγωνιστές της Ελλάδος. Τομ. Α. Πάτρα (Τυπογραφείο Α. Σ. Αγαπητού, 1877). Διαθέσιμο στο: https://bit.ly/3kjthpk
Βουρνάς Τάσος. Ιστορία της νεώτερης και σύγχρονης Ελλάδος. τομ.Α, Αθήνα (Πατάκης, 2006).
Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων. Πρόεδροι της Βουλής, Γερουσίας και Εθνοσυνελεύσεων 1821-2008. Αθήνα (Ίδρυμα Βουλής των Ελλήνων, 2009). Διαθέσιμο στο: https://bit.ly/3D1Tr7h
Σαν σήμερα. Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης. https://bit.ly/3CZIX8L