Ο Νικόλαος Πολίτης (1852-1921) είναι εισηγητής της ελληνικής λαογραφικής επιστήμης, από τις σημαντικότερες πνευματικές προσωπικότητες της νεότερης Ελλάδας, με καταγωγή από το Ελαιοχώρι Καλαμάτας.

Από το 1868 έως το 1872 σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και από το 1874 έως το 1878 νομική στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Το 1870 έγινε μέλος του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός».

Χαρακτηριστική θεωρείται η συμβολή του στη μελέτη της ελληνικής παράδοσης. Μνημειώδη έργα του νέου ελληνικού πολιτισμού αποτελούν οι τέσσερις τόμοι των Παροιμιών και οι δύο τόμοι των Παραδόσεων.

Το 1890 έγινε καθηγητής Μυθολογίας και Ελληνικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, του οποίου διατέλεσε και Πρύτανης. Ο Πολίτης ήταν ο πρώτος που δίδαξε πολιτικές και σκηνικές αρχαιότητες και ιστορία θρησκευμάτων σε συγκριτική βάση πριν καθιερωθεί ως διδακτικό αντικείμενο στη θεολογική σχολή.

Στο διάστημα 1889-1890 ήταν συνδιευθυντής του περιοδικού Εστία, μαζί με τον Γεώργιο Δροσίνη. Όταν δημοσίευε κείμενα στην Εστία απέφευγε να παραθέτει το όνομά του θεωρώντας πως δεν ήταν αντιπροσωπευτικά της όλης δημιουργίας του. Το 1908 ίδρυσε την Ελληνική Λαογραφική Εταιρεία. Μάλιστα, ήταν ο ίδιος που εισήγαγε τον όρο «λαογραφία» ως αντίστοιχο των ευρωπαϊκών όρων folklore και volkskunde.

Το 1909 ξεκίνησε την έκδοση του περιοδικού «Λαογραφία» και το 1918 ίδρυσε το Λαογραφικό Αρχείο.

Βιβλιογραφία

Diaskedasi.Info «Νικόλαος Πολίτης» https://tinyurl.com/politisnikos