Η Μαρία Πολυδούρη (1902-1930) είναι ποιήτρια της νεορομαντικής σχολής. Γεννήθηκε στην Καλαμάτα.

Ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές της σπουδές στην Καλαμάτα.

Στα γράμματα εμφανίστηκε σε ηλικία 14 ετών με το πεζοτράγουδο Ο πόνος της μάνας, το οποίο αναφέρεται στο θάνατο ενός ναυτικού που ξέβρασαν τα κύματα στις ακτές των Φιλιατρών και είναι επηρεασμένο από τα μοιρολόγια που άκουγε στη Μάνη.

Το 1918 διορίστηκε στην Νομαρχία Μεσσηνίας και το 1921 μεταφέρθηκε στην Νομαρχία Αθηνών. Τότε εγγράφηκε και στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στην Νομαρχία Αθηνών συναντήθηκε με τον Κώστα Καρυωτάκη. Μεταξύ τους αναπτύχθηκε ένας σφοδρός έρωτας ο οποίος επηρέασε καθοριστικά τη ζωή και το έργο της.

Μετά τον χωρισμό της με τον Καρυωτάκη η Πολυδούρη έχασε τη δουλειά της στο δημόσιο μετά από αλλεπάλληλες απουσίες και εγκατέλειψε τη Νομική. Φοίτησε στη Δραματική Σχολή Κουναλλάκη και την Επαγγελματική Σχολή Θεάτρου (Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου). Μάλιστα, εμφανίστηκε και ως ηθοποιός σε μία παράσταση, Το κουρελάκι, όπου είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Το 1928 κυκλοφορεί την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Οι τρίλλιες που σβήνουν» και το 1929 τη δεύτερη, με τίτλο «Ηχώ στο Χάος».

Η ποίησή της κινείται ανάμεσα στον έρωτα και στο θάνατο.

Ποιήματά της έχουν μελοποιήσει Έλληνες συνθέτες, κλασικοί, έντεχνοι και ροκ — ανάμεσά τους οι Μενέλαος Παλλάντιος, Κωστής Κριτσωτάκης, Νίκος Μαμαγκάκης, Γιάννης Σπανός, Νότης Μαυρουδής, Γιώργος Αρκομάνης, Δημήτρης Παπαδημητρίου, Ανδρέας Α. Αρτέμης, Μιχάλης Κουμπιός, Στέλιος Μποτωνάκης και τα συγκρότηματα «Πληνθέτες» και «Ηλιοδρόμιο» καθώς και ο μουσουργός Νίκος Φυλακτός σε έργα με φωνή και πιάνο.

Ο Δήμος Καλαμάτας, η Κοινωφελής Επιχείρηση «Φάρις» και ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Μεσσηνίας απονέμουν ετησίως το Βραβείο Ποίησης «Μαρία Πολυδούρη» σε έναν πρωτοεμφανιζόμενο ποιητή σε πανελλήνια κλίμακα.

 

Bιβλιογραφία

ΕΡΤ Αρχείο, «Μαρία Πολυδούρη» στο Εποχές και Συγγραφείς, https://tinyurl.com/polidourima